Ieder jaar organiseren de meesters uit de bovenbouw rond sinttijd hun jaarlijkse vergadering. Om zes uur 's ochtends (!) besloten de meesters hun deze vergadering te starten. Tegen een uur of zeven waren de belangrijkste punten behandeld. Nog effe een bakkie en dan... tijd om naar school te gaan. Ruim op tijd. Meester Theo en meester Wouter naar school, meester Pelle naar de gymzaal. Plots doken her en der wat kinderen op... "Zo vroeg al? Dat is vreemd", dachten de meesters in koor... "Wij zijn op tijd, maar die kinderen zijn wel echt heel erg op tijd!", zei meester Theo nog. "Wel vreemd dat het om half acht al zo licht is", dacht meester Pelle.

Ineens stond daar Nina, onze lintjesberoemdheid. "Nina, wat doen jij en al die andere kinderen hier al zo vroeg", vroeg meester Wouter zichzelf hardop af. "Vroeg?", antwoordde Nina met verbazing in haar stem. "Ja, lieve schat, het is tien voor half 8", wierp de meester tegen. Meester Theo, van zichzelf een scherpe man, besloot zijn iPhone erbij te pakken. Hij zag tot zijn grote schrik dat de meesters toch weer te lang vergaderd hadden. 8:24 stond er met grote letters op het startscherm. Tandjes... dat werd dus rennen!

Eenmaal aangekomen op school was er onder de juffen, meester Rob en meester Peter grote paniek ontstaan. Het scheen een enorme bende te zijn! In de hal sierden gele hesjes en ballen de rode mat; alle stoelen stonden ondersteboven; laatjes waren omgekieperd; luizentassen sierden de gangvloeren; en ook lag er een hele grote berg paardenmest op het schoolplein... Voor de kinderen was het helder: dit is het werk van Rommelpiet! Juf Jacintha vroeg de meesters om snel binnen te komen om mee te denken over een oplossing. Montessorleid(st)ers leren dat de werkomgeving er altijd netjes bij moet staan. Deze bende kon dus onmogelijk blijven liggen...

Uiteindelijk was het voor de kinderen dan toch echt hoog tijd om naar de klassen te gaan. Max kon de rommel in de gang niet aanzien en begon alle hesjes en ballen netjes terug in de manden te leggen. Hetzelfde gebeurde in de gangen en lokalen: de kinderen organiseerde vanuit zichzelf de omgeving en in no time stonden waren alle ruimtes weer ingericht zoals het bedoeld is. In de gymzaal was het eveneens een grote chaos. Alle ballen lagen in de zaal en er stonden zelfs twee grote kasten voor de kleedkamerdeuren. Gelukkig waren ook de kinderen in de gymzaal goed scherp en ruimden gezamenlijk de rommel weer op en maakten zich klaar voor hun karateclinic. Na het opruimen en reorganiseren was het tijd om na te genieten. Met een cadeautje en wat lekkers, welteverstaan!

U leest het al, het was weer een drukte van jewelste. Het is echt heel knap dat de kinderen temidden van die drukte weer rust en orde hebben gecreëerd. Echte Montessorianen, met een hoofdletter M! Na het bezoek van Rommelpiet maken we ons als school op voor het bezoek van Sinterklaas op 5 december. Door de paardenmest op het schoolplein weten we dat hij onze school in ieder geval uitstekend weet te vinden.